Rüya ile Güvenli Ayrılmamız

Rüya şimdi 4,5 yaşında. Bu bloğu yazmaya epey bir ara vermişim. Çünkü Rüya’nın artık bir kardeşi var. Can da 17 aylık. Epey tempolu günlerden sonra 3 gündür Rüya ve Can ile evde yalnız kalıyorum Anneannesiz ve babaannesiz. Tahmin ettigimden cok daha kolay geciyor. Meğer onlarla yalnız kalmaya da ihtiyacım varmış. Rüya öyle işbirlikçi ki bazen onu öyle tatlı tatlı kendi kendine yemeğini yerken görünce gözlerim yaşarıyor sevgiden. Çünkü bu zamana kadar hep biz yedirdik ( evet çok kötü ama yaptik ;--( )

Neyse biz Rüya ile ayrılma hikayemize dönelim. Bu blogda daha önce yazdığım gibi ilk iki yıl Rüya ile birlikte uyuduk. Rüya’yı iki yıl emzirdim. Normal doğum ile doğdu. Ve ilk iki yıl özellikle gece her ağlamasında onu teselli ettim kucağıma aldım, emzirdim vesaire. Onu hiç ağlayarak bırakmadım. Çünkü her ağlamasının bir ihtiyaç kaynaklı olduğunu düşündüm. Bebeklerin şımarıklıktan ağlayacağını düşünmüyorum. Çok kucağıma alırsam alışır gibi bir düşüncem de olmadı hiç. Aksine tensel olarak bana ne kadar doyarsa özellikle de iki yıl, o kadar ruhsal olarak sağlıklı olacağını düşündüm. 2,5-3,5 yaşları arasında Rüya ciddi bir hayır dönemine girdi. Kendisi için çok sağlıklı bir gelişim dönemi olmakla birlikte biz anne babalar için epey zorlayıcıydı. Özellikle de ben Can a hamile olduğumdan Rüya’nın temposuna yeteri kadar ayak uyduramadım. Aramızdaki bağ benim dinlenme ihtiyacımdan dolayı eskisi kadar yoğun olmayınca onun ofke nobetleri de artmıştı. Fakat çok şükür 3,5 yaşından itibaren Rüya daha uyumlu bir çocuk olmaya başladı.

Gelelim güvenli ayrılma konumuza Rüya 2 yaş 10 aylıkken anaokuluna başladı. Ben eğer arkamdan ağlarsa onun hazır olmadığını anlayıp hiç okula göndermemeyi planlıyordum. Fakat durum hiç öyle olmadı. O yaşına kadar onu yaşıtlarıyla epey bir sosyalleştirdiğim için belki (ev ziyaretleriyle) Rüya okula daha ilk günden bayıldı. Meğer arkadaşa hasretmiş. Arkamdan hiç ağlamadı. Ben de böylece hamileliğimin son dönemi evde biraz dinlenme fırsatı buldum. Bizim hiç bakıcımız olmadı. Ya anneanneden ya da babaanneden destek aldık. İki yıldır anaokuluna gidiyor Rüya. Ve güvenli ayrılmada başarılı olduğumuzu düşündürten şu anektod var mesela. Rüya 4 yaşındayken artık okul çıkışı çok sevdiği bir arkadaşının evine tek başına mutlu mesut gidebiliyor. Bunu birkaç kere yaptık bu yıl ve hiç sorun yaşamadık. Rüya, Nisan adlı sınıf arkadaşını çok seviyor ve ben sabah ona bugün okul çıkışı seni Nisan’la birlikte Nisan’ın annesi alacak ve Nisan’lara gideceksiniz diyorum ve o gün 3,5 -4 gibi Rüya Nisan’lara gidiyor. 6 gibi de ben gidiyorum ve Rüya’nın bu süreçten çok memnun olduğunu görüyorum. Başka bir yazımda da tam 2 yaşında Rüya’yı memeden nasıl ayırdığımı anlatacağım. Çünkü güvenli ayrılma aslında 2. yaşta memeden ayrılırken başlıyor.