Ne kadar değerliyim?

Gün içinde kötü anlarımda kendi kendime şöyle düşünüyorum. Neyim ben? Hiçbir şey. Çocuklarla ilgilen. Onlarla oyun oyna. Giydir, soy. Ağlarlar kucağına al, dokun, teselli ol. Yemek yap, çamaşır yıka, katla, yerleştir. Geceleri oyuncakları sınıflandır, sonra biraz netflix. 

Peki diyorum kariyerin hakkında ne yapıyorsun? Çocuklara mindfulness eğitimi aldın, git iş başvurusu yap, bir okula gir, bir maaşın olsun. Bir türlü bunlara zaman ayıramıyorum. Kariyersiz bir ev kadını. Hem de doktora terk. Seni başarısız şey. Eline bir para bile geçmiyor. Bütün gün çocukların yemeği, çamaşırdı, ütüydü... Bir de şu diğer kadınlara bak... Hem kariyer yapıyorlar, kimi instagramdan ne paralar kazanıyor, hem de çocuklarıyla kocalarıyla bir mutlular bir mutlular... Hep yüzleri gülüyor... 

İçimdeki ses değerli olabilmek için para kazanmam gerektiğini, bir iş yapıp başarılı olmam gerektiğini söylüyor...

Dediğim gibi bu gün içinde kötü anlarımda konuşan zihnim...

Sonra bir de iyi çok iyi anlarım var. O ses bana ne mi diyor?

Kızım diyor değerli olman için hiçbir şey, hiçbir şey yapmana gerek yok. Ne harika bir diploma, ne iyi bir iş, ne süper bir koca ne de çoluk çocuk...

Sen tıpkı her insan gibi doğduğun andan itibaren çok ama çok değerlisin... 

Şu an olduğun gibi...

İster bir ömür boyunca bir tarla dolusu lahana yetiştirmeyi seç, ister iki değil dört çocuk yap onları büyüt, ister kariyer yap, gönlünden ne geçiyorsa....

Ama sakın o hep yazmak istediğin romanı, kazanmak istediğin o paraları, başkalarına veya kendine değerini kanıtlamak için yapma... 

Gerçekten istediğin için yap...

Çünkü tüm bunlar olunca değerli olmayacaksın, sen zaten değerlisin, öyle doğdun....

Şeyh Galip 1790’da ne güzel yazmış...

Ey dil ey dil niye bu rütbede pür gamsın sen

Gerçi virane isen genc-i mutalsamsın sen 

Secde-i ferma-yı melek zat-ı mükerremsin sen

Bildiğin gibi değil cümleden akvamsın sen

Ruhsun nevha-i Cibril ile tev’emsin sen

Sırr-ı haksın mesel-i İsi-i Meryemsin sen

Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen

Merdüm-u dide-i ekvan olan alemsin sen.

Açıklama:

Ey gönül, ey gönül neden bu kadar gamla dolusun. 

Yıkıksın, kırık döküksün ama tılsımlı bir definesin sen.

Meleklerin secde etmeleri emredilen kadri yüceltilmiş bir varlıksın.

Bildiğin gibi değil, her varlıktan daha olgun daha ilerisin sen.

Ruhsun, cebrailin üfürmesiyle ikizsin, Tanrının sırrısın.

Meryem’in oğlu İsa gibisin sen.

Kendine hoşça bak, alemin özüsün sen.

Varlıkların gözbebeği olan insansın sen.

Gözbebeğim bir tanem canım kendim kendi kendine konuşurken içinden, sakın kendine saygıda kusur etme...

Allah seni varlıkların gözbebeği olarak yaratmış bak Şeyh Galip diyor hem de bundan 230 yıl önce...

Unutma değerli olman için hiçbir şey yapmana hiçbir şey başarmana gerek yok...Olduğun gibi tam da şu an çok değerlisin...